Aslında Hiç Haberin Yok

Seni öyle iyi tanıyorum ki;

Aslında hiç tanımıyormuşum gibi.

Aynı zamanda hem dünyanın en tanıdık kokusu

Hem de dünyanın öbür ucunda

Hiç keşfedilmemiş bir çiçek kokusu gibisin.

 

Seni sensiz tanıdım ben;

Bilmediğim bir şehri tek başıma keşfeder gibi.

Hem uçsuz bucaksız bir merakla,

Hem de korkudan tir tir titreyerek.

Sanki şehrin o yabancılığını tam benimsemişken,

Bitmek bilmeyen yollarında kendimi kaybetmişim gibi.

İşte tam da o anda; bana yolumu bulduran

Aslında baya bir tanıdık...

 

Seni sensiz sevdim ben;

Öyle sessiz sedasız değil, bağıra çağıra

Aynı bir Cemal Süreya dizesi gibi:

“Uzaklara bir bakışın vardı
Keşke yalnız bunun için sevseydim seni”

Aslında en iyi sen biliyorsun,

Ama aslında hiç haberin yok...