Hüzün Kıyıma Vurmuş

Anılar bekçi düşlerime, hüzün tutsak.

Derinden bir mızrak yaralıyor,

Bir ok yıkıyor sevinçten kalelerimi.

Taşlaşmış kalplerden bir duvar yürüyor,

Yürüdükçe güçlendiriyor hayallerimi.

Ah bir çığlık sarıyor etrafı.
Zaten aydınlıktan mahrum olan odama,

Bir gölge de o düşürüyor.

Boydan boya sıralanan ümit yelkenlerim,
Suya bir adım daha yaklaşıyor.

Beklenmedik bir ışık görünüyor ufuktan.

Masallara konu oluyor küllerim.

Karanlığım peşinden süründürüyor,

Çekip çıkarıyor ümitlerim, hayallerim...